“Ik zat bij de tandarts op de stoel en moest nog even wachten voor dat hij er was. Toen voelde ik een gegeven moment paniek omhoog komen en dacht oh hemel daar gaan we weer. Maar ik heb het gevoel naar “voren”gehaald en ik heb, en nu komt het, mijn koekoeksklok voor ogen gehaald en met mijn ogen de de klepel gevolgd(visueel dan natuurlijk want de tandarts heeft geen klok hangen).
Mijzelf goed op mijn gevoel gericht en ja hoor de paniek zakte weg. Zelfs toen hij en zijn assistente over mij heen hingen had ik geen last.
Dit wou ik je toch even vertellen”
